Pyłki kwiatowe

Pyłek kwiatowy 

Mimo że miód to najbardziej popularny pszczeli produkt, to pyłek kwiatowy również jest ceniony ze względu na swoje dobroczynne właściwości. 

Pyłek kwiatowy (pszczeli) - jakie ma właściwości?

Badania kliniczne wykazały, ze odznacza się  działaniem przeciwbakteryjnym (udowodnione jest jego niszczące oddziaływanie na gronkowca złocistego) i grzybobójczym, podobnie jak antybiotyki.

Odtruwa ponadto organizm z pozostałości leków,nikotyny czy nadmiernej ilości kofeiny.

Selen, mangan i cynk warunkują prawidłowe funkcjonowanie układu odpornościowego. Żelazo, miedź, kobalt i mangan spełniają ważną rolę w leczeniu anemii. Cynk korzystnie wpływa na porost włosów. Spożywanie pyłku wzmacnia organizm wyczerpany po ciężkich długotrwałych chorobach i kuracjach. Dlatego polecany jest na przykład po radioterapii i chemioterapii.

Pomocny jest przy leczeniu chronicznego zapalenia wątroby i dróg żółciowych, miażdżycy oraz różnych zaburzeń metabolicznych, w chorobie wrzodowej żołądka i dwunastnicy. Pozwala uzupełnić w krótkim czasie braki pierwiastków, dlatego polecany jest osobom, których dieta zawiera zbyt mało świeżej żywności, zbyt dużo przetworzonej, tzw. fast foodów.

Zalecany jest także osobom ciężko pracującym, od których wymaga się nieustannej koncentracji i sprawności intelektualnej. Już po kilku minutach od wypicia wzmocnionej pyłkiem kawy lub herbaty odczuwamy przypływ energii.

Pyłek pszczeli to pyłek kwiatowy zebrany przez pszczoły i częściowo przez nie przetworzony. Zebrane pyłki w postaci małych kuleczek niosą one do ula, by po dalszym przetrawieniu, stanowił pokarm młodych owadów.

Każda z tych małych kuleczek składa się z ok. 100 tysięcy ziaren pyłków, w tym także roślin leczniczych, np. dziurawca, mniszka lekarskiego, dzikiej róży. 

Pyłek kwiatowy (pszczeli) - skład. Jakie witaminy i minerały zawiera?

Jego kolor zależy od rodzaju roślin 

Współczesne badania nad składem pyłku oraz jego medycznym wykorzystaniem prowadzone były w wielu ośrodkach europejskich. Wyniki badań wykazały, że zawiera on ponad 200 różnorodnych związków.

Stanowi między innymi nieocenione źródło białka - stanowi ono od 20 do 40 proc.

Lista wspaniałych właściwości byłaby niepełna, gdyby nie wspomnieć o fitohormonach i enzymach. Te ostatnie umożliwiają bądź przyspieszają wiele procesów metabolicznych zachodzących w organizmie ludzkim.

Pyłek kwiatowy (pszczeli) - witaminy
Średnia zawartość (w 100 g) witamin w obnóżu pyłkowym

Witamina B1	0,9 mg
Witamina B2	1,7 mg
Witamina B6	0,5 mg
Witamina B3	15,5 mg
Witamina B5	3,0 mg
Witamina B7	18,8 mg
Witamina B8	0,06 mg
Witamina C	58,2 mg
β-Karoten (prowit. A)	13,3 mg
Witamina E	56,0 mg

Źródło: Kędzia B., Hołderna-Kędzia E., Skład i właściwości biologiczne pyłku kwiatowego zbieranego przez pszczoły ze szczególnym uwzględnieniem możliwości zastosowania go w kosmetyce, "Postępy fitoetrapii" 2016
Pyłek kwiatowy (pszczeli) - minerały
Średnia zawartość (w 100 g) minerałów w obnóżu pyłkowym

Fosfor	515,0 mg
Potas	400,8 mg
Wapń	163,7 mg
Magnez	141,3 mg
Sód	65,3 mg
Żelazo	10,0 mg
Mangan	9,0 mg
Cynk	4,8 mg
Miedź, kobalt, nikiel	1,4 mg

Źródło: Kędzia B., Hołderna-Kędzia E., Skład i właściwości biologiczne pyłku kwiatowego zbieranego przez pszczoły ze szczególnym uwzględnieniem możliwości zastosowania go w kosmetyce, "Postępy fitoetrapii" 2016
Warto wiedzieć
W pyłku pszczelim znajduje się ponadto 36 makro- i mikroelementów, między innymi:

• wapń

• żelazo

• magnez

• krzem

• siarka

• miedź

• srebro

• cynk

• chrom

• molibden

Na przykład wapnia (100 g pyłku zawiera ok. 164 mg dobrze przyswajalnego wapnia) dostarcza więcej niż jogurt, białe serki, fasola, suszone morele czy orzechy pistacjowe. Jako dostawca żelaza może się równać z wątróbką, traktowaną jako najbogatsze źródło tego biopierwiastka.
Stanowi także bogate źródło witamin rozpuszczalnych w wodzie i witamin rozpuszczalnych w tłuszczach. Zawiera na przykład więcej witaminy C niż jabłka, ziemniaki, kapusta, a także dużo witaminy B1, witaminy B2 oraz PP (uszczelniającej naczynia krwionośne i przeciwdziałającej ich pękaniu oraz tworzeniu się siniaków).